எங்கடா போன
நீ பேசிப்போன அலைபேசி
உன் குரல் தேங்கி
உறைந்து போனதால் கணத்துப்போனதேடா
அதில்
என்றாவது உன் அழைப்பு வருமென்று
உன் எண்ணி அழிக்கவில்லையடா
தவறிய அழைப்பிலெல்லாம்
தாய்முகம் தேடும்
மிகச்சமீபமாய் பிறந்த சேய்போல
உன் எண்முகம் தேடினோமடா
எங்கள் பதின்ம பருவம் முடிவதற்குள்
மணமாகமலே எங்களை தந்தையாக்கினாயடா
நீ பிறந்தது முதல்
ப்பா
சொல்லுங்கப்பா
சரிங்கப்பா
இவைதான் உன்னிடம்
நாங்கள் அதிகம் கேட்ட்து
எங்களுக்கான உன் அகராதியில்
எல்லாப்பக்கங்களிலும்
இதையே எழுதிவைத்திருப்பாய் என்று
எங்களுக்கு தெரியாது
எதிர்த்தெங்களை பேசாத்தால்
எங்களுக்கு ஹிட்லர் மனதும்
மண்நோக்கி பேசும் மரியாதையும் தந்தாயடா
கூடி வாழ்வதே இப்பிறப்பின் பொருள்
அப்பிறப்பே இப்பிறப்பென்று
எப்போதும் தப்பாது வாழ்ந்தாயடா
அன்பில் வகுப்பில்லை
அன்பிற்கு வகுப்பில்லை
அது ஓர் பரந்த வெளி என்று
படரும் கொடிகள் போன்று
உன் கைக்கொடிகள்
எங்கள் மேல் படர்ந்தும் தொடர்ந்தாயடா
உணவின் உன்னதம் உணர்த்தினாயடா
அதை பெருமையாய் ஊருக்கே உரைத்து
பசித்து புசிக்க மட்டுமல்ல
ருசித்தும் புசிக்க கற்றுக்கொடுத்தாயடா
எதிரி என்று இங்கு எவரும் இல்லை
இன்னும் பழகாதவர்களே
என்றும் எங்களுக்குள்ளும்
இன்னும் கொஞ்சம் மனிதம்
விதைத்தாயடா
திசையில்லா
வர்ணமில்லா
வகுப்பில்லா
உன் மனம்
இல்லங்களெங்கும்
மகனாய் அண்ணனாய்
தம்பியாய் மாப்பிள்ளையாய்
கறையில்லா உறவாய் உலவியது
உன் ஊர்வலத்தில்
உறுதியானதேயடா
அதே திசையில்லாமல்
திரும்பிய பக்கமெல்லாம்
விரும்பிய கணங்களெல்லாம்
அதிருசி ஊண் நேரங்களிலெல்லாம்
உன் அருகாமை உணர்கிறோம்
நீ இருப்பாய் என்று
இக்கணமும் நம்புகிறோம்
நம்பத்தான் வைத்தாயடா
மாய உருவம் கலைத்து
உண்மை முகமும் உடலும்
இனி அணிய இயலா வண்ணம்
எங்கேடா போன
எங்கள் மகனே
உன் இருக்கை
உன் இலை
உன் பாடல்
உன் இசை
உன் பாய்
இன்னும் உனக்கான எல்லாம்
எங்கள் வட்டத்தில்
என்றும் இருக்கும்
நம் வட்டத்தில்
விரிசல் விழா
இணைப்புப் புள்ளியாய்
என்றும் நீ இருப்பாய்
என்று நம்புகிறோம்
ப்பா
சொல்லுங்கப்பா
சரிங்கப்பா
இவைதான் உன்னிடம்
நாங்கள் அதிகம் கேட்ட்து
எங்களுக்கான உன் அகராதியில்
எல்லாப்பக்கங்களிலும்
இதையே எழுதிவைத்திருப்பாய் என்று
எங்களுக்கு தெரியாது
எதிர்த்தெங்களை பேசாத்தால்
எங்களுக்கு ஹிட்லர் மனதும்
மண்நோக்கி பேசும் மரியாதையும் தந்தாயடா
கூடி வாழ்வதே இப்பிறப்பின் பொருள்
அப்பிறப்பே இப்பிறப்பென்று
எப்போதும் தப்பாது வாழ்ந்தாயடா
அன்பில் வகுப்பில்லை
அன்பிற்கு வகுப்பில்லை
அது ஓர் பரந்த வெளி என்று
படரும் கொடிகள் போன்று
உன் கைக்கொடிகள்
எங்கள் மேல் படர்ந்தும் தொடர்ந்தாயடா
உணவின் உன்னதம் உணர்த்தினாயடா
அதை பெருமையாய் ஊருக்கே உரைத்து
பசித்து புசிக்க மட்டுமல்ல
ருசித்தும் புசிக்க கற்றுக்கொடுத்தாயடா
எதிரி என்று இங்கு எவரும் இல்லை
இன்னும் பழகாதவர்களே
என்றும் எங்களுக்குள்ளும்
இன்னும் கொஞ்சம் மனிதம்
விதைத்தாயடா
திசையில்லா
வர்ணமில்லா
வகுப்பில்லா
உன் மனம்
இல்லங்களெங்கும்
மகனாய் அண்ணனாய்
தம்பியாய் மாப்பிள்ளையாய்
கறையில்லா உறவாய் உலவியது
உன் ஊர்வலத்தில்
உறுதியானதேயடா
அதே திசையில்லாமல்
திரும்பிய பக்கமெல்லாம்
விரும்பிய கணங்களெல்லாம்
அதிருசி ஊண் நேரங்களிலெல்லாம்
உன் அருகாமை உணர்கிறோம்
நீ இருப்பாய் என்று
இக்கணமும் நம்புகிறோம்
நம்பத்தான் வைத்தாயடா
மாய உருவம் கலைத்து
உண்மை முகமும் உடலும்
இனி அணிய இயலா வண்ணம்
எங்கேடா போன
எங்கள் மகனே
உன் இருக்கை
உன் இலை
உன் பாடல்
உன் இசை
உன் பாய்
இன்னும் உனக்கான எல்லாம்
எங்கள் வட்டத்தில்
என்றும் இருக்கும்
நம் வட்டத்தில்
விரிசல் விழா
இணைப்புப் புள்ளியாய்
என்றும் நீ இருப்பாய்
என்று நம்புகிறோம்
